روش درمانی جایگزین سلول درمانی چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۵۱۹۷۷
استفاده درمانی وزیکول های خارج سلولی به دست آمده از سلول های مذکور در درمان بیماری هایی چون سندرم زجر تنفسی حاد، بیماری های خود ایمنی و سرطان می پردازد. این مقاله مروری چنین نتیجه می گیرد که وزیکول های خارج سلولی، با توجه به محتوی منحصر به فردشان، می توانند به عنوان نشانگر زیستی در تشخیص برخی از بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خبرگزاری برنا؛ وزیکول های خارج سلولی نقش مهمی در بر هم کنش های بین سلولی و بازسازی ماتریکس خارج سلولی ایفا می کنند.
این وزیکول ها به وسیله انواع مختلفی از سلول ها، از جمله سلول های مزانشیمی، سلول های ایمنی، سلول های اندوتلیال، سلول های اپی تلیال، سلول های عصبی، سلول های بنیادی جنینی و سلول های سرطانی، ترشح می شوند و حامل زیست مولکول های عملکردی شامل DNA، میکرو RNAsها، RNAهای پیام رسان، RNA های طویل غیر کد کننده، لیپیدها و پروتئین ها هستند؛ به همین دلیل اثرات فیزیولوژیک متنوعی بر سلول های هدف خود دارند.
با توجه به این که وزیکولهای خارج سلولی می توانند به عنوان یک گزینه امن، ارزان قیمت و در دسترس، جایگزین سلول درمانی شوند، در سال های اخیر مطالعات زیادی در خصوص آنان صورت گرفته است.
با هدف معرفی و بررسی جزئیات وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از سلول های بنیادی مزانشیمی و لنفوسیت های T تنظیم کننده، دکتر مسعود وثوق از پژوهشگاه رویان به همراه پژوهشگرانی از کشورهای روسیه، ترکیه و مولداوی به نگارش مقاله ای مروری پرداختند.
این مقاله که در نشریه بین المللی Journal of Molecular Medicine منتشر شده است، به بررسی استفاده درمانی وزیکول های خارج سلولی به دست آمده از سلول های مذکور در درمان بیماری هایی چون سندرم زجر تنفسی حاد، بیماری های خود ایمنی و سرطان می پردازد. این مقاله مروری چنین نتیجه می گیرد که وزیکول های خارج سلولی، با توجه به محتوی منحصر به فردشان، می توانند به عنوان نشانگر زیستی در تشخیص برخی از بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین با توجه به توانایی شان در حفاظت از زیست مولکول هایی که حمل می کنند و عبور از غشاهای زیستی، ابزار مناسبی برای انتقال دارو محسوب می شوند. مطالعات زیادی روی وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از سلول های بنیادی مزانشیمی صورت گرفته است و این وزیکول ها به تعدیل سیستم ایمنی شهرت دارند، اما به دلیل اثر دوگانه بر تومورهای سرطانی هنوز استفاده از آنان در این حوزه مورد بحث است.
مطالعات کمتری بر روی وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از لنفوسیت های T تنظیم کننده صورت گرفته است اما استفاده درمانی از آنان در آینده نزدیک امید بخش به نظر می رسد.
در نهایت این مقاله مروری چنین عنوان می کند که وزیکول های خارج سلولی لنفوسیت های T تنظیم کننده برای درمان بیماری هایی که نتیجه واکنش شدید سیستم ایمنی هستند، مانند بیماری های خود ایمنی و سندرم زجر تنفسی حاد، مفید خواهند بود؛ اما استفاده از آنان در بیماران مبتلا به سرطان یک انتخاب مرگبار است.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: درمان علم و فناوری ظرفیت سلول وزیکول های خارج سلولی سلول ها بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۵۱۹۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه میدانید؟
آفتابنیوز :
دو مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا، مروری مختصر از این بیماری بسیار عفونی ارائه میدهد.
در حالی که افزایش موارد ابتلا به سرخک در کانادا نیز به تازگی گزارش شده است، بسیاری از پزشکانِ کانادایی ممکن است تجربه مستقیم با تشخیص و درمان سرخک نداشته باشند زیرا این کشور در سال ۱۹۹۸ میلادی به وضعیت حذف سرخک دست یافت.
پزشکان تاکید دارند افزایش فعالیت ویروس سرخک در سطح جهانی و در کانادا یادآور اهمیت ایمن سازی افراد علیه این بیماری است. از این رو روال منظمِ واکسیناسیونهای معمول دوران کودکی از جمله سرخک که در طول همه گیری کووید-۱۹ نادیده گرفته شد باید فورا مورد بررسی قرار گیرند.
دکتر «سارا ویلسون»، یک پزشک در انتاریو، میگوید: پزشکان باید هنگام ارزیابی بیماران به ویژه آنهایی که سابقه سفر داشتهاند یا کسانی که احتمالا در معرض شیوع محلی این بیماری قرار گرفته اند، هشیار باشند.
سرخک یکی از مسری ترین بیماری های عفونی تنفسی است. افراد مبتلا به سرخک دچار تب، سرفه، آبریزش بینی و ورم ملتحمه می شوند. همچنین بثوراتی که از روی صورت شروع و در سراسر بدن پخش می شود، حدود چهار روز بعد از ابتلا ممکن است ایجاد شود.
عوارض عفونت سرخک در ۳۰ درصد موارد گزارش شده است. اینها می توانند شامل عفونت گوش، ذات الریه، عوارض بارداری و عوارض عصبی از جمله آنسفالیت باشند. سرخک همچنین می تواند باعث نقص ایمنی ثانویه موقت شود. اکثر موارد سرخک در کانادا در افراد واکسینه نشده به ویژه کودکان رخ می دهد.
با توجه به عفونی بودن سرخک، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید در صورت ارجاع موارد مشکوک برای ارزیابی یا آزمایش، با رعایت اقدامات پیشگیرانه با مراکز مراقبت بهداشتی تماس بگیرند تا اطمینان حاصل شود که از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران، استفاده می شود.
به رغم برنامههای موثر واکسیناسیون، شیوع سرخک در کشورهای مختلف در حال افزایش است که بر نیاز به افزایش تلاشهای واکسیناسیون تاکید میکند. راهنمای واکسیناسیون کانادا تجویز واکسنهای سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را برای همه افراد در کانادا با برنامههای دز مشخص توصیه میکند.
برای مسافرت کردن یا زمان شیوع این بیماری، واکسیناسیون MMR میتواند فراتر از برنامههای استاندارد انجام شود؛ با دستورالعملهایی که برای تسریع واکسیناسیون و پیشگیری پس از مواجهه ارائه شده است. بزرگسالان فاقد ایمنی سرخک یا سوابق واکسیناسیون نیز می توانند یک تا دو دز واکسن MMR را بسته به سن، سابقه سفر و عوامل خطر دریافت کنند. واکسن MMR ایمن و موثر است. با این حال، افراد مبتلا به نقص ایمنی یا زنان باردار نیاز به بررسی دقیق دارند. از این رو ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه بسیار مهم است.
پزشکان میگویند به افرادی که دو دُز واکسن سرخک دریافت نکردهاند، توصیه میشود مراقب باشند به این بیماری مبتلا نشوند.
متخصصان تاکید دارند اگر نمیدانید که آیا ایمنی کافی در برابر سرخک دارید یا خیر، به شما توصیه میشود که آزمایش آنتیبادی را در مراکز پزشکی انجام دهید و تأیید کنید که آیا واکسیناسیون ضروری است یا خیر.
علاوه به این، هنگامی که به کشورهای خارجی و مناطقی سفر میکنید که موارد بیشتری از ابتلا به سرخک در آنها گزارش شده است به شما توصیه میشود پس از بازگشت به کشور خود، وضعیت جسمانیتان را به دقت بررسی کنید.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، این مقاله مشخص میکند چه کسانی باید واکسن را خارج از برنامه توصیه شده معمولی دریافت کنند، به ویژه کودکانی که در برابر عوارض سرخک آسیب پذیر هستند.
این مطلب همچنین راهنماییهایی را برای بزرگسالان ارائه می دهد تا یک دز یا بیشتر از این واکسن را بسته به سال تولدشان دریافت کنند.
سرخک درمان خاصی ندارد اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده میشود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علائم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده است.
برخی افراد هم ممکن است به سینهپهلو و بیماریهای عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماریها برایشان تجویز خواهد شد.
به گفته متخصصان، دوره نهفتگی به طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راشها قابلیت سرایت دارد.
منبع: خبرگزاری ایسنا